zobacz galerie

Założenie pałacowe położone w pn. krańcu Tłokini Kościelnej, przy szosie asfaltowej do Rożdżał. Od strony wsch., a także pd. rozciągają się wzgórza morenowe, przecięte traktami do sąsiedniej Tłokini Wielkiej i Tłokini Małej. Założenie składa się z części rezydencjonalnej i folwarcznej. W 1835. Zlokalizowane było ono zasadniczo w tym samym miejscu, co obecnie. Jego pn. granicę wytyczała wówczas już droga do Kolonii Tłokińskiej (teraz Tłokini Małej), za którą znajdowały się zabudowania później przeniesione w inne miejsce.

Zespół rezydencjonalny zajmuje pn.-wsch. część założenia. Tworzy go pałac, ofocyna i park. Na mapie z 1835 r. w tym miejscuzaznaczony jest już duży ogród, ale węższy niż obecnie i przecięty dojazdem od strony drogi do Tłokini Małej  na sąsiednie podwórze folwarczne.

Pałac wzniesiony w 1915-1916 r., staraniem Ignacego Władysława Chrystowskiego, z użyciem cech klasycystycznych i barokowych, gruntownie remontowany w 1986 r. wraz z częściową wymianą stropów, więźby, a także adaptacją poddasza na pokoje hotelowe; ustawiony w parku i zwrócony fasadą na zach. Murowany, podpiwniczony ; korpus główny z mieszkalnym poddaszem nakrytym wysokim dachem łamanym, piętrowy ryzalit zach. i pd., parterowe aneksy pn. – dachami wielospadowymi, a portyk frontowy – dachem dwuspadowym. Korpus główny na planie prostokąta o dwutraktowym układzie reprezentacyjnych pomieszczeń na parterze. Na osi dwukondygnacyjny hol ( z reprezentacyjnymi schodami) wsunięty częściowo ryzalit frontowy (o zaokrąglonych narożnikach), poprzedzony portykiem czterokolumnowym. Po pd. stronie holu dawna jadalnia, po pn. salon otwarty na pięcioboczny aneks, który wraz z wykuszem narożnikowym pn.-wsch. ujmuje taras z wejściem do tzw. Sali balowej, od pd. sąsiadującej z korytarzem i boczną klatką schodową z osobnymwejściem z zewnątrz. Elewacje tynkowane z wyjątkiem kamiennych partii międzyokiennych w strefie cokołu; z zachowanym wystrojem architektonicznym. Przeprute prostokątnymi otworami okiennymi i drzwiowymi w uskokowanych opaskach, parteru z nadokiennikami, a piętra w nadprożach  kluczem dochodzącym do profilowanego gzymsu wieńczącego. Otwory podpiwniczonego tarasu, a także loggi ze spiralną kolumną w narożniku pn.- wsch. zakończony attyką o cechach renesansowych. Fasada symetryczna, ze środkowymi, trzyosiowym ryzalitem urozmaiconym dodatkowo płycinami i poprzedzonym węższym, czterokolumnowym portykiem w wielkim porządku, z trójkątnym tympanonem, gdzie okulas w obramieniu.

 powrót do Podkaliskie Dworki i Pałace