zobacz galerie

Założenie dworskie położone jest w zach. Części wsi po wsch. stronie szosy  asfaltowej Kalisz-Blizanów, w terenie łagodnie pofałdowanym. Składa się z pd. części rezydencjonalnej i pn. folwarnej.

 Zespół rezydencjonalny tworzą obecnie dwór i park.

 Dwór pobudowany w latach 60. XIX w. dla Ludwiki ze Świniarskich i jej męża Ignacego , rozbudowany w końcu XIX w., staraniem Bronikowskich, o człon pn., który został nadbudowany ok. 1970 r. Dwór ustawiony przy wsch. obrzeżu parku, przy krawędzi doliny i zwrócony fasadą na zach.; zaniedbany. Murowany z cegły, z częścią ścian działowych z tzw. Muru pruskiego, częściowo na piwnicach sklepionych odcinkowo, parterowy z użytkowym poddaszem i piętrowym pseudorylizatorem frontowym. Dawniej korpus główny nakryty dachem dwuspadowym, a przybudówka pn.   pogrążonym, obecnie całość dachem trójspadowym. Dwór wzniesiony na rzucie prostokąta, od zach. Poprzedzony portykiem i schodami, od wsch. tarasem, a od pn. schodami do piwnicy. Dawniej w części pd. jednotraktowy, z obszernym salonem  w okresie PRL-u na mniejsze wnętrza; w członie pn. i dobudówce- dwuipółtraktowy z podłużnym korytarzem, do którego osobne wejście z zewnątrz.  W  trakcie zach. Dobudówki dawniej znajdowały się schody od kuchni w piwnicy i kredens połączony z jadalnią w korpusie głównym. Elewacje otynkowane, podzielone gzymsem parapetowym i zwieńczone profilowanym,  koronującym, a w strefie poddasza przybudówki pn. urozmaicone płycinami. Przeprute otworami okiennymi i drzwiowymi, zamkniętymi płasko, parteru i w pseudoryzalicie  - w profilowanych obramieniach. Elewacja frontowa – jedenastoosiowa; dawnego korpusu głównego symetryczna, z trójosiowym piętrowym psudorylizatorem środkowym, poprzedzonym czterokolumnowym portykiem nakrytym tarasem i obwiedzionym żeliwną balustradą. W reprezentacyjnych wnętrzach zachowały się drzwi ramowo-płycinowe ze szpaletami, a w salonie kolumny toskańskie. 

 Zespół folwarczny położony jest po pn. stronie części rezydencjonalnej i składa się z podwórza gospodarczego, a także kolonii domów robotników majątkowych. Podwórze rozplanowane za rzucie zbliżonym do litery L, z szerokim otwarciem na dwór i wzjazdami od strony ulicy biegnącej przez wieś, a także od wsch. gdzie zachowały się murowane słupki bramy wjazdowej i fragment ceglanego muru ogrodzeniowego. Istniejąca zabudowa na pn. i zach. obrzeżu dziedzińca pochodzi w większości z lat 1910 – 1920 i wzniesiona została staraniem dziedzica Leona Bronikowskiego. W pierzei pn. znajduje się ruina obory z 4 ćw. XIX w., murowanej z cegły i kamienia, a dawniej nakrytej niskim dachem dwuspadowym. Dalej – za nowym wjazdem – piętrowy spichlerz zwrucony szczytem do wnętrza dziedzińca. Natomiast na obrzeżu zach. szerszego członu obejścia stoi stodoła ze spichlerzykiem, murowana z cegły i nakryta niskim dachem dwuspadowym, z elewacjami ceglanymi i artykułowanymi  dużymi płycinami. Obecnie jej człon pn. adaptowano na sklep, a elewację wtórnie otynkowano. Na zach. krawędzi węższej części podwórza położona dawana stajnia- wozownia, a w sąsiedztwie dworu
(na granicy z parkiem) parterowy budynek administracyjny z 1918 r.,  nakryty niskim dachem dwuspadowym, z elewacjami pozostawionymi w cegle. Natomiast elewacje stajni-wozowni w narożach ujęte są lizenami, urozmaicone fryzem międzykondygnacyjnym i gzymsami nadprożnymi otworów okiennych i drzwiowych, dawniej sklepionych odcinkowo.

 powrót do Podkaliskie Dworki i Pałace