Założenie dworskie położone jest w pd.-zach. Skraju wsi, po zach. Stronie doliny Swędrni. Na jego teren prowadzą 3 drogi: dawniej główna od szosy ,,kaliskiej’’ , ulica od strony kościoła i trakt odchodzący od szosy prowadzącej od centrum wsi w kierunku Biernatek. Wg mapy z 1835 r. założenie znajdowało się już wówczas w tym samym miejscu, co obecnie, a układ podwórza folwarcznego był podobny jak na planie majątku z 1932 r. jeszcze w 1777 r. zespół znajdował się prawdopodobnie w innym miejscu i był zlokalizowany kilkadziesiąt metrów na pd. wschód od zachowanego domu robotników folwarcznych i ulicy prowadzącej przy nim na teren obecnego podwórza. Tam zachował się do tej pory częściowo kopiec, na którym stała najpierw drewniana budowla z XIV – XV w., a w XVII w. prawdopodobnie trzykondygnacyjny, murowany dwór, którego relikty w postaci ,,sklepu na kopcu” wzmiankowane były jeszcze w 1777 r.
ZESPÓŁ REZYDENCJONALNY – dwór i park – stanowi środkową część założenia i od pd. sąsiaduje z podwórzem folwarcznym.
DWÓR pobudowany zapewne w latach 80. XIX w. staraniem Pawła Repphana i rozbudowany o człon pn. w 1 ćw. XX w., z później przerobionymi portykami frontowymi na ganki wejściowe; ustawiony prawie w centrum parku i zwrócony elewacją frontową na pn. zachód. Murowany z cegły, parterowy, w części pn. na piwnicach sklepionych odcinkowo na belkach stalowych, parterowy, z częściowo mieszkalnym poddaszem nakrytym wysokim dachem dwuspadowym, a ganki frontowe i portyk wsch. niższymi dachami dwuspadowymi. Dziewiętnastowieczny człon dworu na rzucie prostokąta, dwukratowy, na osi z gankiem frontowym, prowadzącym do obszernego cholu i dalej, do salonu, z którego wyjście do portyku i na taras ze schodami. Natomiast dobudowany człon pn. dwuipółtraktowy, z poprzecznym korytarzem, do którego wejście w ścianie szczytowej, i z sienią (ze schodami wewnętrznymi), poprzedzoną od zach. Gankiem wejściowym. Elewacje otynkowane, z wysokim cokołem, zwieńczone uproszczonym belkowaniem z wydatnym gzymsem profilowanym. Przeprute otworami okiennymi i drzwiowymi w kształcie stojącego prostokąta. Zach. Ośmioosiowa, symetryczna, z 2 gankami jednoosiowymi, powstały po wykonaniu wtórnych ścianek w czterokolumnowych portykach zwieńczonych niskimi, trójkątnymi naczółkami z blędąokulasa w tympalonie. Natomiast elewacja wsch. jedenastoosiowa, w części pd. (na osi starego dworu) z czterofilarowym portykiem poprzedzonym tarasem i schodami. W reprezentacyjnych wnętrzach pd. części dworu skromne fasety i rozety sufitowe, a w saloniku zachowany piec kaflowy z końca XIX w.
ZESPÓŁ FOLWARCZNY składa się z dwuczłonowego obejścia gospodarczego i pn.- wsch. z ulicy przy kolonii domów robotników majątkowych.
Obejścia gospodarcze stanowią pd. część założenia i są szeroko otwarte na sąsiedni park. Przy jego granicy znajdują się 2 wjazdy: od pn. – wsch. z ulicy przy kolonii mieszkalnej, i główne od zach., na zamknięciu starej drogi (obecnie szosy) od traktu ,, kaliskiego”. Po pd. stronie tego wjazdu znajduje się prostokątne podwórze (widoczne już na mapie z 1835 r.) z nowszą zabudową wzniesioną w latach 60. i 70. XX w. w miejsce starej. Dawniej na obrzeżu zach. Stała stodoła – owczarnia, na pd. druga stodoła, a na krawędzi wsch. obora, spichlerz i stajnia. Dalej, w kierunku wsch., znajdowały się obiekty ustawione prawie równolegle do łukowano wygiętego obrzeża parku. Tam zachował się do tej pory murowany, parterowy budynek urzędnika z 4 ćw. XIX w., a dalej, stodoła murowana, w okresie PRL-u przerobiona na obiekt inwentarski , podobnie jak przylegająca prostopadle druga stodoła z końca XIX w., później rozbudowana. Natomiast na obrzeżu pn. – wsch. obejścia, nieopodal mniejszego stawu, niegdyś stał dom mieszkalny włodarza.
